به گزارش شبکه عدالت، امیر سعادتی در فضای مجازی نوشت: جمله معروف «اول صلیب آمد، بعد تفنگ» به ادواردو گالیانو نویسنده و تاریخ‌نگار اروگوئه‌ای نسبت داده می‌شود. او این جمله را در کتاب کلاسیک خود «رگ‌های باز آمریکای لاتین»(۱۹۷۱) به کار برد تا استراتژی استعمار اسپانیا و پرتغال در قاره آمریکا را توصیف کند. گالیانو در این کتاب استدلال می‌کند که استعمارگران ابتدا مبلغان (کشیش‌ها) را می‌فرستادند تا فرهنگ و اعتقادات بومیان را تغییر دهند و آن‌ها را برای پذیرش سلطه خارجی آماده کنند. پس از تضعیف مقاومت فرهنگی، نیروهای نظامی (تفنگ‌ها) وارد می‌شدند تا کنترل سرزمین‌ها را به دست بگیرند. این فرآیند، تسخیر ذهن‌ها پیش از تسخیر زمین‌ها بود.
اگرچه گالیانو این جمله را مشهور کرد، اما خود او اشاره می‌کند که این ایده برگرفته از سخنان بومیان آمریکای لاتین است که شاهد این روند بودند. بومیان می‌گفتند: «وقتی سفیدپوستان آمدند، آن‌ها صلیب و تفنگ داشتند. به ما گفتند: چشمانتان را ببندید و دعا کنید. وقتی چشمانمان را باز کردیم، ما صلیب را داشتیم و آن‌ها زمین را.»
گالیانو به خوبی نقش روشنفکران را به‌عنوان ابزار نرم استعمار نشان می‌دهد. او نشان داد که استعمار تنها با زور نظامی پیش نرفت، بلکه نیاز به مشروعیت‌سازی فرهنگی از طریق روشنفکران داشت. مورخان دیگری نیز بر همکاری نهادهای فکری و نظامی در تاریخ ننگین و خونین استعمار اشاره کرده‌اند.
در مکان و زمان سفر کنیم و از تاریخ استعمار آمریکای لاتین به ایرانِ خرداد ۱۴۰۴ شمسی بیاییم: «همواره مسیر توسعه را باعجله طی کردیم؛ برخی جنبه‌های توسعه چندصد سال طول می‌کشد. چندهمسری در اروپا در سال ۱۰۰۰ میلادی ممنوع شده و ازدواج فامیلی در اروپا ۰.۳ درصد است؛ درحالی‌که این آمار در کشور ما ۲۵ درصد برآورد می‌شود! این موضوع با تغییرات فیزیولوژیک بر کورتکس مغزی زنان و مردان تأثیر جدی می‌گذارد؛ کورتکس مغزی اروپاییان نسبت به آسیاییان ضخیم‌تر است. می‌دانید که کارکرد عقلانیت فرد از کورتکس مغزی او نشأت می‌گیرد.»
محسن رنانی؛ استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان این حرف‌ها را در مراسم رونمایی از کتاب «روایت مسعود» که به روایت مسعود نیلی، استاد اقتصاد دانشگاه شریف از مسئله توسعه در ایران می‌پردازد، گفته است. اظهاراتی درباره نسبت کورتکس مغزی نازک ایرانی‌ها و توسعه‌نیافتگی ایران.
مراسم رونمایی از کتاب‌های روایت مسعود و روایت پرویز در روز سه شنبه، ۶ خرداد ماه ۱۴۰۴ در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. رژیم صهیونیستی در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ علاوه بر سرداران نظامی و مردم عادی، ۶ نفر از دانشمندان هسته‌ای ایران را ترور کرد؛ تنها پس از ۱۷ روز. به جز این شش نفر چند دانشمند هسته‌ای دیگرمان نیز در ادامه جنگ تحمیلی سگ هارِ فرهنگ غربی به ایران عزیز آسمانی شدند.
نظریه «کورتکس نازک مغز ایرانی» شبیه آنچه در کتاب «رگ‌های باز آمریکای لاتین» آمده به‌نوعی پیش‌قراول روانی شلیک به مغز دانشمندان هسته‌ای شد. شوربختانه باید گفت علوم انسانی ایرانی نه تنها دیگر مانند دهه ۶۰ شهید نمی‌دهد، بلکه گویا بخش غرب‌گرای او به هواپیماها و پهپاد‌های دشمن گرای مغز دانشمندان هسته‌ای را می‌دهد. دست‌های روشنفکری غرب‌گرا و ایران‌ستیز، با این تحقیرها خواسته یا ناخواسته آلوده به این خون است و البته پرونده قطور این جریان فکری در تاریخ معاصر ایران از این دست دست‌های آلوده به خود کم ندیده است.
متهم فقط آن مزدور بیچاره‌ای که به خاطر بیست میلیون تومان ریزپرنده به پالایشگاه شلیک می‌کند نیست. در این هیاهوهاست که متهمان ادکلن‌زده و کتاب به‌دست و نظریه‌پرداز قسر درمی‌روند.
امیر سعادتی
پایان/
